(1473-1543), een der beroemdste sterrenkundigen van alle tijden, woonde het grootste deel van zijn leven te Frauenburg, waar hij, zonder hogere wijdingen ontvangen te hebben, kanunnik aan de dom was en zich wijdde aan de astronomische wetenschap. In 1514 diende hij het Lateraans Concilie van advies over de kalendervorming en 67 jaar later werd van dit advies dankbaar gebruik gemaakt bij de invoering van de Gregoriaanse tijdrekening.
Zijn grote roem verwierf hij door zijn in 1543 uitgegeven werk De revolutionibus orbium coelestium libri sex, waarin het Ptolemaeïsche wereldbeeld, dat eeuwen gegolden had, werd verworpen en een totaal tegengesteld wereldbeeld werd verdedigd: het heliocentrische stelsel, dat het geocentrische moest vervangen. Aanvankelijk vonden zijn theorieën in de R.K.
Kerk aanhang, terwijl Luther en Melanchthon ze meteen verwierpen op schriftuurlijke gronden. Pas in 1616 werd het werk in verband met de meningen van Galilei tijdelijk op de Index geplaatst.
In 1822 werd echter het drukken van boeken met het Copernicaanse wereldbeeld uitdrukkelijk toegestaan.
