(Lat.: consecrare, toewijden) kan zijn: a. wijding van personen of zaken door de bisschop, onder zalving met chrisma (inzonderheid bisschopswijding; verder kerk-, altaar- en klokkenwijding). Van de consecratie moet wel onderscheiden worden de benedictio (soms door zegening, soms door wijding vertaald), die door een priester, behoudens enkele gevallen, kan worden verricht; b. de plechtige inkleding van Godgewijde maagden door de bisschop heet in het Latijn consecratio virginum; c. het meest komt het woord consecratie in het spraakgebruik voor ter aanduiding van het voornaamste deel der H.
Mis, nl. het uitspreken van de sacramentele woorden door de priester over het brood en de wijn bij de H. Eucharistie.
Hierdoor worden naar katholieke leer het brood en de wijn veranderd in het lichaam en bloed van Christus (transsubstantiatie). G. D.G.