(1798-1857), Frans wijsgeer, is de meest typische vertegenwoordiger van het filosofisch positivisme. Zijn systeem wil alleen steunen op de orde van de feiten.
Reeds in een jeugdwerk vergelijkt hij het verloop van de wereldgeschiedenis met de levensontwikkeling van het individu en ontwerpt hij de thesis van de welbekende drie stadia. De theologische mentaliteit is het oudste, en beantwoordt aan een infantiele geest.
De adolescentie vervangt de goden door principes en zet een metaphysische periode in. Doch de abstractie leidt noodzakelijk tot het scepticisme en verwekt bijgevolg de anarchie.
Zo is er een nieuwe grondslag nodig voor het denken en voor de maatschappij en dat is de uiteraard progressieve ervaring met haar onbetwijfelbaar karakter. De bewonderenswaardige maatschappelijke stabiliteit die het Christendom had bewerkt zal op een hoger plan opnieuw bereikt worden dank zij de saamhorigheid van al de geesten, in de éne wetenschap.
Waanzinnig geworden wil Comte een cultus instellen voor de wetenschap en het mensdom.Het was het negatieve aspect van zijn leer dat het meest werd gevulgariseerd en dat dan ook een enorme invloed had. L. v. H.
