is het toedienen van de H. Sacramenten van de Biecht (zondevergeving), H.
Communie (als teerspijze op de reis naar de eeuwigheid), en vooral van het H. Oliesel (laatste zalving, vgl.
Jac. 5 : 14) aan de gelovige in stervensgevaar. Het doel is voorbereiding op een zalige dood en goede overgang naar het andere, eeuwige leven.
Om de troost en kracht in deze Sacramenten gelegen, zegt men: „versterkt en getroost met de genademiddelen der H. Kerk”; ook spreekt men van „ten volle bediend” als iemand in staat was al deze drie Sacramenten met daaraan toegevoegd „de pauselijke zegen met volle aflaat” te ontvangen.
Het stervensgevaar kan min of meer acuut zijn; vandaar bediening uit voorzorg of noodzaak. Voor de bediening houde men op een tafel, waarop een witte doek ligt, gereed: kruisbeeld tussen twee gewijde kaarsen, wijwater met palmtakje, glaasje water, enige watten.
De aanwezigen volgen de plechtigheid met eerbied, antwoorden zo mogelijk en zijn liefst geknield (zie ook Stervenden, Gebeden der).In de kerkorde der Ned. Herv. Kerk is bediening de aanduiding voor een groep gespecialiseerde hulpkrachten in het apostolaat, het jeugdwerk, het godsdienstonderwijs, het pastoraat en het diaconaat. In een bediening worden gesteld evangelisten, zendingsarbeiders, jeugdwerkleiders, catecheten, pastorale medewerkers, hulppredikers en diaconale en sociale werkers.
