Terwijl vóór 1853 in dit land nog niet 1 millioen mensen woonden, is het dank zij een massale immigratie van voornamelijk Spanjaarden en Italianen binnen een eeuw uitgegroeid tot één der machtigste staten van Zuid-Amerika. Van de 18,5 millioen inwoners is 95 pct. katholiek, hetgeen te verklaren is uit de afkomst der huidige bewoners.
Het land is verdeeld in 7 kerkprovincies met in totaal 16 suffragaanbisdommen. De positie van de Kerk is ondanks de hoge quantiteit van het aantal gedoopten niet sterk te noemen.
De snelle ontwikkeling van Argentinië is tot stand gekomen onder invloed van liberale ideeën, terwijl ook de vrijmetselarij een grote rol heeft gespeeld. Hieraan is het te wijten, dat Argentinië geen bijzondere katholieke scholen bezit en dat het godsdienstonderwijs gebrekkig of zelfs verboden is.
Katholieke pers ontbreekt. Hierbij komt, dat het aantal priesters veel te gering is: gemiddeld één priester op 7000 a 8000 gelovigen.
Nadat in de laatste jaren de tegenstelling tussen de Katholieke Actie en het nationalistisch, laïcistisch en sociaal-radicaal streven van president Perón (Peronisme) reeds groeiende was, is het in Nov. 1954 tot een openlijk conflict gekomen, het eerst in de provincie Córdoba. Sindsdien werd een serie anti-kerkelijke maatregelen genomen waardoor de verhouding tussen Kerk en Staat in Argentinië steeds meer gespannen werd.
Aan deze ontwikkeling is door de val van Perón in September 1955 een einde gekomen.Verschillende orden en congregaties trachten tegemoet te komen aan de geestelijke noden van het land en hebben ook op zich genomen de bekering van nog heidense Indianenstammen in Patagonië en de Gran Chaco. Bisschoppen en priesters streven krachtig naar verbetering van sociale toestanden en van het onderwijs en naar een gezond gezinsleven. Het aantal Protestanten is in de laatste 25 jaar, vooral door zendingsarbeid vanuit de V.S., aanzienlijk toegenomen; het bedraagt thans ca. 390.000 (ca. 2 pct.).
