noemt men leden van verschillende godsdienstige bewegingen vanaf de 3de eeuw tot onze tijd toe, die de levensstijl van het apostolische tijdperk zochten te herstellen in verzet tegen de bestaande Kerk. Veelal hebben zij een rigoristische trek, een streng armoede-ideaal en daarom komen zij veel voor in de tijd der armoedebeweging.
Zo stichtte o.a. Segarelli in 1260 een secte, die het armoede-ideaal van St.
Franciscus van Assisi beter moest naleven. Segarelli stierf in 1300 op de brandstapel.
Fra Dolcino zette zijn werk voort, totdat hij in 1307 met wapengeweld werd overwonnen en verbrand werd. In 1822 kwam onder invloed van de Schotse predikant E.
Irving de beweging der Apostolischen (ook wel Irvingianen) tot stand, die in adventistische verwachting een herstel nastreefden van de ambten uit de tijd der apostelen en een sterk katholiserende inslag vertoonden. Hieruit ontstonden de Nieuw Apostolische Gemeente en in Nederland, door Schwartzie opgericht, de Hersteld Apostolische Zendingsgemeente.
Daarvan scheidde zich onder leiding van Fritzie Krebs de Hersteld Apostolische Gemeente in de Eenheid der Apostelen weer af.
