John Milton (geboren op 9 december 1608 in Londen, † 8 november 1674 in Bunhill bij Londen) was een Engels dichter, polemist en ambtenaar onder Oliver Cromwell. Milton behandelde de thematiek van persoonlijke schuld in zijn gedichten en prozawerken, sprak zich uit over streven naar vrijheid en zelfbeschikking en behandelde de actuele zaken en de politieke onrust van zijn tijd. Hij schreef in het Engels, Latijn en Italiaans en was tijdens zijn leven wereldberoemd. Zijn Areopagitica uit 1644 is een van de belangrijkste teksten over vrijheid van meningsuiting en pers in de geschiedenis. Zijn bekendste werk is het epische gedicht Paradise Lost. Zijn invloed is nog steeds te merken in de Angelsaksische literatuur en cultuur.
John Milton was een ontwikkeld man, een polemisch schrijver, en een functionaris onder het bewind van Oliver Cromwell. Hij schreef in een tijd van religieuze veranderingen en politieke onrust in Engeland, en zijn poëzie en proza reflecteren zijn eigen bekommernissen om deze actuele thema's. Een voorbeeld hiervan is zijn verhandeling Areopagitica, zijn populairste prozawerk. Behalve in het Engels schreef hij ook in het Latijn en Italiaans, en zijn reputatie droeg tot ver over de landsgrenzen heen. Na zijn dood taande Miltons aanzien als schrijver, en dat bleef zo gedurende enkele eeuwen. Al in een vroeg stadium werd hij het onderwerp van partijdige biografieën (John Toland en Anthony à Wood). Samuel Johnson schreef ongunstig over Miltons politieke overtuigingen als die van "een bittere en norse republikein ', maar prees uitbundig zijn gedicht Paradise Lost als "een van de knapste scheppingen van de menselijke geest". William Hayleys biografie uit 1796 noemde hem de "grootste Engelse auteur". Men beschouwt hem over het algemeen als een van de belangrijkste schrijvers in het Engels en als een vooraanstaand denker.
