wantrouwen

betekenis & definitie

('wan)

1. o. gemis, gebrek aan vertrouwen : tegen iemand koesteren, voeden. Syn. ➝ achterdocht.
2. (wantrouwde, heeft gewantrouwd) geen vertrouwen hebben in, mistrouwen : iemand -. ➝ oor. Tgst. vertrouwen.