[< snuiten] m. en o.
I. Eig. Plat. slijmerig neusvocht: lozen; - en kwijl huilen, verschrikkelijk huilen. → Piet.
II. Metn.
1. snotje, neus, alleen in de uitdr. : iets in het -je krijgen, hebben, het gewaarworden.
2. snotziekte bij paarden en kippen.
3. paard dat de snot heeft.
