('brant) o. (–en)
I. Eig. punt, waar de door een holle spiegel teruggekaatste of door een lens gebroken evenwijdige stralen, elkaar snijden.
II. Metf.
1. een der twee punten in een →: ellips, →: parabool, die als begin der voerstralen dienen.
2. middelpunt : een – van beschaving, kunst, verlichting, wetenschap.
