een literair genre waarin anonieme auteurs de laatste woorden van grote figuren uit het bijbelse verleden vermelden (gemodelleerd naar de afscheidswoorden van Jakob in Gen. 49). Meestal verzamelt de stervende patriarch zijn kinderen rond zijn sterfbed om hen te onderrichten in de juiste levenswandel aan de hand van een terugblik op zijn eigen leven.
Het gaat dus om parenetische literatuur. De bekendste voorbeelden zijn het Testament van Abraham (Abr.-lit.), van Job (Job-lit.), van Mozes (Moz.-lit.), van de Twaalf Patriarchen (het Testament van Salomo heeft een ander karakter).
