Gepubliceerd op 28-04-2019

Aanwijzen — aantoonen

betekenis & definitie

Iemand iets doen zien, dat van belang voor hem is om te weten. Aanwijzen is algemeener, het wordt zoowel van het zichtbare als van het onzichtbare gezegd.

Iemand den weg aanwijzen, iemand de fouten in zijn werk aanwijzen. Aantoonen is door redeneering de aandacht van iemand op iets richten, iemand met het geestesoog iets doen zien. Het object is iets onstoffelijks. Het verhevene in een dichtstuk aantoonen. Iemand aantoonen wat er goeds en verkeerds in zijn werk is. Wordt aantoonen van fouten of verkeerdheden onder ’t oog brengen ge¬bruikt, dan veronderstelt dit, dat de reden waarom er bij wordt uiteengezet, terwijl aanwijzen alleen uitdrukt, dat het oog gevestigd wordt op de plaats, waar deze fouten of verkeerdheden zich bevinden.

< >