Planschade is schade die veroorzaakt wordt door een planologische maatregel van de overheid.
Bestemmingsplannen en andere planologische maatregelen kunnen schade veroorzaken. Een planologische maatregel kan er toe leiden dat een perceel minder waard wordt doordat de bestaande bouwmogelijkheden op het perceel beperkt worden. Of een woning wordt minder waard omdat door een planologische maatregel op een tegenoverliggend perceel bebouwing mogelijk wordt gemaakt, waardoor het vrije uitzicht vanuit die woning verloren gaat. Planologische maatregelen kunnen ook leiden tot inkomensschade, bijvoorbeeld wanneer in een nieuw bestemmingsplan is voorzien in de reconstructie van een weg waardoor een bedrijf minder goed bereikbaar wordt voor haar klanten.
Schade die is veroorzaakt door een planologische maatregel wordt planschade genoemd. Volgens de wet (afdeling 6.1 Wet op de ruimtelijke ordening) heeft iemand die planschade lijdt geen recht op een volledige vergoeding van zijn schade. De wetgever is ervan uitgegaan dat iedere burger in ons land een zeker risico loopt dat zijn directe omgeving door maatschappelijke ontwikkelingen verandert. Daarom heeft de wetgever het redelijk gevonden om bij planschade steeds een deel van de schade voor rekening van de eigenaar zelf te laten (het zogenaamde normaal maatschappelijk risico).
Een verzoek om vergoeding van planschade moet worden ingediend bij de overheid dat het betreffende besluit genomen heeft. Deze moet een onafhankelijke adviseur of adviescommissie instellen die een advies over de aanvraag uitbrengt. De adviseur of adviescommissie stelt eerst een conceptadvies op waarop de verzoeker mag reageren. Hierna volgt het definitieve advies en het besluit van het bestuursorgaan. Tegen dit besluit kan de verzoeker in bezwaar gaan en later nog beroep instellen
