Moeder Gods Orante is in de iconenkunst een zeldzaam type, waarbij Maria in vol formaat wordt afgebeeld met gespreide armen en opgeheven handen; een klassieke bidhouding die al in de voorchristelijke tijd bekend was. Vooral bekend in de monumentale schilderkunst, bijvoorbeeld als fresco of mozaïek in een koepel of apsis van een kerk.
De eerste icoon van Maria in orantehouding is afkomstig uit Jeruzalem, van waaruit ze naar Constantinopel werd gebracht. Deze icoon bestaat niet meer, maar er zijn talloze replica’s van gemaakt die verschillende namen hebben: ‘Onverwoestbare muur’ herinnert bijvoorbeeld aan het beleg door de Russen van Constantinopel, waaraan op 18 juni 860 een eind kwam nadat de patriarch Photius de bescherming van Maria had gevraagd. In processie bracht hij de relikwie van het gewaad van de Moeder Gods naar het strand en dompelde deze in zee, als afweer tegen de vijandelijke zeemacht. Hierdoor kreeg de icoon een tweede naam: ‘Moeder Gods van de duizend schepen’.
