scheik. element, symbool S, atoomgewicht 32,06, s. g. 2,1; ge.o, brokkelige stof, tot de metaloiden behoorend, smeltpunt H3 gr. Zij lost op in benzeen en zwavelkoolstof en komt i/d natuur gekristalliseerd of in poedervorm (zwavelbloem) voor, hoofdzakelijk in vulkanische streken.
Voorts in verbindingen (pyriet, koperkies, blende). Vroeger diende zij voornamelijk v/d fabr. v. buskruit, thans v/h vulcaniseeren v. rubber en in lucifersfabr. De bij verbranding ontstaande damp werkt kiemdoodend; i/d geneesk. wordt z. gebezigd v. zalven en baden bij huidaandoeningen. Zij wordt gewonnen in Sicilië en i/d Z. staten v. N.-Amerika.
