plan tot indijking en droogmaking v/d Zuiderzee, v/h eerst voorgesteld in 1849 door Ir. v. Diggelen, gevolgd door verschill. andere voorstellen v. dien aard, tot in 1886 Ir.
C. Lely d/d te dien einde opgerichte vereeniging werd aangezocht een definitief plan uit te werken. Deze stelde voor een afsluitdijk te leggen v/d N.Holl. kust o/h eil. Wieringen naar de Friesche kust en daarachter 4 groote afzonderlijke polders in te dijken, met een 145 000 ha groot meer i/h midden (IJsselmeer). In 1892 stelde Ir. Lely, intusschen Min. v.
Waterstaat geworden, een staatscomm. in om de zaak te onderzoeken. Deze keurde het plan. eenigszins gewijzigd, gord. De kosten werden geraamd op 189 mill. gulden, de duur v/h werk op 33 jaren. De wet tot afsluiting en drooglegging werd eindelijk in 1918 aangenomen en leidde tot instelling v/d Zuiderzeeraad, die de regeering v. advies moest dienen. De 4 polders zouden nu resp. 20 000, 54 000, 56 000 en 95 000 ha beslaan. In 1920 werd een aanvang gemaakt m/li werk, doch spoedig bleek de geraamde som lang niet toereikend te zijn, hoofdzakelijk d/d stijging v/d prijzen der benoodigde materialen en v/d loonen.
In 1925 bedroeg de raming reeds 455 mill., doch naar gelang men vorderde werd het duidelijk, dat de kosten ca. 1000 mill. zouden beloopen. In 1931 werd de drooglegging voltooid v/d eersten polder (Wieringermeerpolder) en m/d bebouwing hiervan met spoed aangevangen. In Mei 1932 was de afsluitdijk gereed, waaraan 11 jaren was gewerkt; deze is voorzien v. twee groepen afwaterings- en schutsluizen. Hiermede was de afsluiting v/d Zuiderzee een voldongen feit cn de verbinding tusschen N.-HoHand en Friesland o/d dijk tot stand gekomen. Met het oog o/d tijdsomstandigheden werd in 1932 besloten. de verdere drooglegging te laten rusten. Door de uitvoering v. dit werk s de visscherij i/d voormalige Zuiderzee ten doode gedoemd en werden verschill. aanverwante bedrijven noodlijdend, zoodat do regeering v/d daarbij betrokkenen speciale steunmaatregelen moest nemen.
