Encyclopedie voor Iedereen

John Kooy (1933)

Gepubliceerd op 22-05-2021

Tin

betekenis & definitie

stannum. scheik. element, symbool Sn, atoomgewicht 118,7, s. g. 7,2, smeltpunt 230 gr., atoomno. 50, een der oudste bekende metalen, komt zeer weinig in gedegen toestand voor, wordt voornamelijk gewonnen uit tinsteen of cassiteriet. Zuiver t. is een wit metaal; er bestaat echter ook rhombisch t. en grauw tin.

Wit t. kan door niet volkomen zuiverheid of ook bij lage temperatuur, overgaan i/e grauw poeder, welk verschijnsel tinpest wordt genoemd. T. vrordt v. talrijke techn. en huishoudelijke doeleinden gebruikt en verwerkt, zeer veel v. vertinnen v. metalen {b.v. blik, waterleidingbuizen, enz.). Banka, Billiton en Malakka behooren tot de rijkste tinlanden.

< >