Ruggegraatsverkromming

betekenis & definitie

een verschijnsel, dat, indien het niet aangeboren is. zoowel kan optreden door uitwendige oorzaken (wervelkolomkwetsuren, aanwennen v/e verkeerde houding), als tengevolge v. bepaalde ziekten (o.a. → rachitis, → osteomalacie en → caries v/d wervelkolom). In sommige gevallen kan, vooral langs orthopaedischen weg, verbetering verkregen worden.