(1769-1846) Nederlands jurist en politicus. Voerde als minister van Justitie (1807-09) onder Lodewijk Napoleon het Wetboek van Strafrecht en het Burgerlijk Wetboek in, gebaseerd op de Code Napoléon.
President van het Hooggerechtshof (1810-15). Zeer invloedrijk onder koning Willem I, wederom als minister van Justitie (1815-42).In het zuidelijk deel van het koninkrijk gehaat doordat hij de taalbesluiten (verplicht gebruik Nederlands) onvoorwaardelijk wilde doorvoeren. Tegenstander van de vrijheid van drukpers.