Acceptatie - door het accepteeren van eenen wisselbrief verklaart de betrokkene, dezen te zullen betalen. Hij verklaart dit door de acceptatie te onderteekenen en te dateeren. De betrokkene is niet verplicht te accepteeren, behalve wanneer hij zich daartoe verbonden heeft. Belofte tot acceptatie geldt niet als acceptatie, maar geeft aan den trekker eene rechtsvordering tot schadevergoeding tegen den belover, die weigert zijne belofte gestand te doen.
Die schade bestaat in de kosten van protest en herwissel, wanneer de wisselbrief voor eigen rekening des trekkers was getrokken. Was de trekking voor rekening van een derde, dan zijn dezelfde kosten verschuldigd, vermeerderd met datgene, wat de trekker aan dien derde op het crediet van den wissel heeft voorgeschoten. De acceptant is tot betaling verplicht. Iedereen, die in het bezit is van den wisselbrief kan de acceptatie verlangen. De wissel moet bij de vertooning binnen 24 uur daarna, zonder onderscheid van zondagen, worden geaccepteerd. Is de wissel na dien termijn niet, met of zonder acceptatie, teruggegeven, dan is degene, die hem heeft teruggehouden, jegens den houder verplicht tot vergoeding van kosten, schaden en interessen. De acceptatie mag niet onder eene voorwaarde gedaan worden, maar wel kan geaccepteerd worden voor een kleiner bedrag. Eene eens op den wissel geplaatste acceptatie mag niet herroepen, vernietigd, doorgehaald of onleesbaar gemaakt worden.
Wordt niet geaccepteerd, wordt onder eene voorwaarde of voor een kleiner bedrag geaccepteerd, dan moet de houder protest daarvan laten opmaken. In het laatstgenoemde geval is de houder verplicht de gedeeltelijke acceptatie aan te nemen en voor het meerdere te laten protesteeren. Is een wissel van nonacceptatie geprotesteerd, dan kan een ander dien ter eere van trekker of een der endossanten accepteeren, hetzij op last of niet. In Art. 122 W. v. K. wordt eene volgorde aangegeven der personen, die zich voor acceptatie ter eere opdoen. Deze acceptatie moet op den wissel worden gesteld. Iedereen, die een wissel geteekend of geaccepteerd heeft, is verplicht den houder te waarborgen. Zie W. v. K. Art. 112—132.
