Wereldkampioenschap op basis van de uitslagen in de klassiekers. Genoemd naar een populair aperitiefmerk op basis van anijs. De beroepsrenner met de meeste punten ontvangt een geldbedrag en de beker Super Prestige Pernod. Deze laatste werd tot in de jaren vijftig van vorige eeuw de Wisselbeker Desgrange Colombo genaamd. Vanaf 1959 veranderde de naam in Superprestige Pernod. In 1988 zorgden de Franse reclamewetten ervoor dat alcohol en tabak niet langer konden worden gepromoot in de wielersport. Pernod verdween vanaf toen als begrip, samen met het klassement.
Tenslotte had hij toch de Vierdaagse van Duinkerke gewonnen en werd hij vijfde in de eindstand voor de Super-Prestige, het officieus wereldkampioenschap met de punten. (Noël Couëdel: Maertens. Van uitdager tot kampioen. 1977)
Bernard zit op fluweel voor de eindafrekening van de Superprestige, schreef Jacques Goddet dit keer. Het ziet er naar uit dat een avontuur zoals ongeveer een jaar geleden onze briljante pedaleur niet meer zal overkomen. (Jan Cornand & Stefan Van Laere: Duet voor 2 pedalen. 1989)
