Frans voor ploegleider.
Een half uur later had Wim De Ruyter: a. de renners verzameld; b. de fietsen en de mecano verlost uit hun isolement in de Vélodröme d’Hiver; c. de jeep van de chef d’équipe ontdekt; d. de soigneur ontmaskerd; e. de weg gevonden naar het gebouw van de ‘Parisien Libé- ré’ waar de Tour-officials juist op het punt stonden, de hoop op een weerzien met de Nederlandse equipe voor goed op te geven. (Martin W. Duyzings: Sport op twee wielen. 1950)
Zo stuurde de ‘chef d’équipe’ van ‘Alcyon’ zijn renners in 1907 al na twee etappes naar huis, omdat het volgens hem ‘gezien de geringe kansen op een overwinning weinig zin meer had om de 40.000 franc die de wedstrijd ons kost uit te geven.’ (Benjo Maso: Het zweet der goden. 1990)
