Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Gepubliceerd op 09-06-2019

Pisander

betekenis & definitie

Pisander - Πείσανδρος, 1) van Camīrus, episch dichter omstreeks het midden der 7de v. a. der 6de eeuw. In zijne Ἡράκλεια werd Heracles voor het eerst voorgesteld als de held, die met buitengewone lichaamskracht begaafd, alleen met knots en leeuwenhuid gewapend, zijne twaalf werken volbrengt. In den alexandrijnschen canon werd hij na Homerus en Hesiodus genoemd.—2) Athener, de grootste ijveraar voor de oligarchische omwenteling van 411.

Na den val van de regeering der 400, waartoe hij behoord had, vluchtte hij naar de Spartanen te Decelēa.—3) van Laranda, episch dichter onder Alexander Sevērus. Er zijn nog fragmenten over.

< >