Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Gepubliceerd op 09-06-2019

Peucetius

betekenis & definitie

Peucetius - Πευκέτιος, broeder van Oenōtrus, dien hij naar Italië volgde; v. s. is Peucetia naar hem genoemd.

Peucīni, Πευκηνοί, bastarnische volksstam aan de Donaumonden. Zie Peuce.
Πεζέταιροι, naam van de zware infanterie in de macedonische legers. Zij waren ingedeeld in zes of meer τάξεις, die weder verdeeld waren in λόχοι.

< >