Woordenboek der Grieksche en Romeinsche Oudheid

Z.C. de Boer, J.G. Schlimmer (1910)

Gepubliceerd op 11-06-2019

Nauplius

betekenis & definitie

Nauplius - Ναύπλιος, 1) zoon van Poseidon en Amymōne, stichter van Nauplia.—2) afstammeling van den vorigen, bekwaam zeeman en sterrenkundige, Argonaut.—3) koning van Euboea, bij Clymene no. 5 vader van Palamēdes en Oeax. Vertoornd over de behandeling, die Palamedes voor Troje had ondervonden, zond hij Oeax uit om de vorsten, die voor Troje lagen, bij hunne gemalinnen van ontrouw te beschuldigen of geruchten omtrent hun dood te verspreiden. Toen de Grieken op de terugreis van Troje voorbij Euboea kwamen, stak hij op kaap Caphāreus vuren aan, waardoor zij misleid werden en vele schepen op de kust verloren gingen.

Velen verdronken of werden door N. en de zijnen gedood.

< >