Gepubliceerd op 26-09-2017

Valentinianus III

betekenis & definitie

Valentinianus III - (eig. Flavius Placidius Valentinianus) Westromeins keizer (425-455 n.C.). Bij de dood van Constantinus III was zijn weduwe met haar zoontje Valentinianus naar Constantinopel gevlucht. In een militair treffen tussen keizer Iohannes en de veldheren van Theodosius III, Arca- durius en Aspar in 425 werd Iohannes verslagen en de jonge Valentinianus werd tot keizer van het Westen uitgeroepen onder regentschap van zijn moeder Placidia. De jonge keizer vond een grote steun in de veldheer Aëtius, die het wankelende Rijk tegen West-Goten en Vandalen wist te beschermen. De jonge keizer gaf zich echter over aan allerlei uitspattingen en bekommerde zich in het geheel niet om het afbrokkelende Rijk. Na de dood van de regentes Placidia werd het Westen in 450 door de Hunnen bedreigd. Weer gelukte het Aëtius dezen te verslaan bij Chalonssur-Marne in 451 n.C. Uit wantrouwen werd Aëtius echter door de keizer ter dood gebracht, maar reeds in 455 onderging deze laatste hetzelfde lot door de hand van Petronius Maximus.