Senatus consultum - Rechtsgeldig senaatsbesluit. Het werd op schrift gesteld door de senaatsvoorzitter, hierin bijgestaan door enige senatoren, qui scribendo adfuerunt. Werd een senatus consultum door intercessio getroffen, dan heette het senatus auctoritas. Hoewel niet vatbaar voor uitvoering, werd het toch opgetekend. Een senatus consultum tacitum was een besluit van de senaat in geheime zitting genomen. Een senatus consultum ultimum was de uiterste maatregel van de senaat wanneer de staat door binnenlandse onlusten of een buitenlandse vijand naar zijn mening in gevaar verkeerde. Het was een uitnodiging aan de daarin genoemde magistraten in de vorm van videant consules... ne quid respublica detrimenti capiat, waarin de senaat hen verzocht op eigen gezag alle naar de omstandigheden nodige maatregelen te treffen om het gevaar af te wenden.
In de praktijk was het een andere vorm van dictatuur. Immers, de consuls, die door dit senatus consultum ultimum waren aangewezen, konden overgaan tot buitengewone lichting van troepen, bevelen uitvaardigen aan burgers of bondgenoten, kortom alles doen om de rust te herstellen.
