Scaevola, Quintus Mucius

betekenis & definitie

Scaevola, Quintus Mucius - Romeins pontifex maximus (140-82 v.C.). Hij werd in Rome geboren als de zoon van P.M. Scaevola, werd consul in 95 v.C. en het jaar daarop gouverneur van de provincia Asia. In 89 werd hij pontifex maximus en in 82 viel hij in de tempel van Vesta onder moordenaarshand van de aanhangers van Marius. Hij was de belangrijkste vertegenwoordiger van zijn familie van rechtsgeleerden. Zijn hoofdwerk over het ius civile, het burgerlijk wetboek, in 18 delen, bleef het juridisch basiswerk. In de praktijk hield Scaevola zich aan de letter van de wet en ging niet gemakkelijk in op overwegingen, die pleitten voor tegemoetkoming. Tijdens zijn consulaat liet hij, samen met zijn vriend L. Licinius Crassus, de lex Licinia Muca aannemen, die veroorzaakte dat vele Italici Rome moesten verlaten. Als leraar in de rechtswetenschap en tevens zeer welsprekend, had hij Cicero onder zijn leerlingen.