Gepubliceerd op 21-09-2017

Rutilius Namatianus, Claudius

betekenis & definitie

Rutilius Namatianus, Claudius - Een van de laatste dichters van het Romeinse paganisme (4e-5e eeuw n.C.). Rutilius behoorde tot een zeer voorname Gallische familie. Hij was naar Rome gekomen en bekleedde in 414 n.C. de functie van stadsprefect, praefectus urbi. In 416 verliet hij Rome en keerde naar zijn eigen landstreek terug. Van deze reis maakte hij een poëtische beschrijving in een lang gedicht van twee boeken, de Reditu suo, waarvan echter een groot gedeelte van het tweede boek verloren is gegaan.

Zijn dichtwerk is beroemd gebleven om het lyrische afscheid van Rome, waarvan hij de grootheid en roem tot in de wolken verhief, op een ogenblik dat de invallen van de Germanen en andere stammen op komst waren en een einde maakten aan de Pax Romana. Het lange gedicht is aangenaam om te lezen, al bevat het wel enkele gemeenplaatsen en stoplappen. Het is verder nog interessant als spiegel van de tijdgeest in bepaalde kringen, zo o.a. om de geweldige aanvallen van de heidense intellectueel tegen de joden en de monniken.

< >