Rex sacrorum - Romeins priester, eerste in rang in het college van de pontifices, doch inzake macht ondergeschikt aan de pontifex maximus (zie Pontifex). Nadat de laatste koning van Rome, Tarquinius Superbus, was verjaagd, ging de religieuze macht van de koning op deze priester over, die met de sacrale functie ook de titel erfde.
De Romeinen geloofden dat een ‘koning’ de bemiddelaar tussen de goden en de mensen moest zijn. De rang van rex sacrorum houdt ongetwijfeld verband met het feit dat hij als de bijzondere priester van Ianus fungeerde, want zijn specifieke bevoegdheid was tot enkele offerplechtigheden beperkt. De rex sacrorum moest tot de patricische stand behoren en geboren zijn uit ouders, die volgens het stelsel van confarreatio waren gehuwd. Hijzelf werd voor het leven in deze functie bevestigd, doch mocht geen enkele andere waardigheid of ambt bekleden, hetgeen b.v. wel aan de pontifex maximus was toegestaan.
Met zijn echtgenote, de regina, was hij in een plechtig huwelijk door confarreatio verbonden, want ook zij werd bij bepaalde godsdienstige handelingen betrokken.
In de periode voor de publikatie van de kalender kondigde de rex sacrorum aan het volk de lijst van de feesten van elke maand af.
