Praetoriani - Lijfwachten. In de laatste twee eeuwen van de Republikeinse periode omringden de meeste opperbevelhebbers van het Romeinse leger zich met een lijfwacht, de cohors praetoria. Augustus maakte van zijn veteranen in 27 v.C. een permanent korps van negen cohortes praetoriae, elk van ongeveer 500 man, met ruiters en verkenners. Om de indruk te vermijden dat hij een militair despotisme nastreefde, liet hij slechts drie cohorten in Rome verblijven, de andere werden elders ingekwartierd. In 2 v.C. werden twee praefecti praetorio, gekozen uit de ridderstand, als bevelhebbers van de lijfwacht aangesteld.
Onder keizer Tiberius werd Seianus als enige praefectus van de praetoriaanse cohorten aangesteld en deze laatste werd beschouwd als de eigenlijke reorganisator van de keizerlijke lijfwacht. De negen cohorten werden in 23 n.C. naar Rome gehaald en ingekwartierd in de castra praetoria, even buiten de oude stadsmuur bij de porta Viminalis. Vanaf dat ogenblik ging de praefectus praetorio samen met de lijfwacht ook een politieke rol spelen.
Het aantal cohortes werd door Caligula opgevoerd tot twaalf. Vitellius dankte in 69 n.C. de hele lijfwacht af en richtte een nieuwe op met zestien cohortes, samengesteld uit zijn Germaanse legionarii. Later is het aantal weer tot tien teruggebracht. Keizer Constantinus Magnus ontbond de lijfwacht in 312 n.C.
