Miltiades

betekenis & definitie

Miltiades - Atheens tiran (6e eeuw-be- gin 5e eeuw v.C., ca. 489). Hij was een lid van een voornaam Atheens adellijk geslacht. De bekendste figuur van die naam was tiran in de Thrakische Chersonesos (in de gebieden waar zijn oom Miltiades Atheense nederzettingen had gesticht) onder de Peisistratiden in de periode van de Perzische invasie in Thrakië. In 514 v.C. moest Miltiades zich aan de Perzische koning onderwerpen. Toen Dareios zich over de Donau (Ister) had gewaagd in een expeditie tegen de Skythen, raadde Miltiades aan de brug over de Donau te vernietigen en de terugkeer van Dareios onmogelijk te maken. Histiaios, tiran van Milete, die de opdracht had de brug te bewaken, weigerde hierop in te gaan. Kort daarop veroverde Miltiades het eiland Lemnos voor Athene. Na de mislukking van de Ionische Opstand en voor de dreiging van een Perzische veldtocht tegen Griekenland, vluchtte Miltiades naar Athene. In 490 v.C. werd hij tot strateeg gekozen om zijn anti-Perzische gezindheid en om zijn bekendheid met de Perzische militaire tactiek. Bij de aanval van de Perzen in de vlakte van Marathon, die vóór de aankomst van de beloofde Spartaanse hulp een beslissing wilden forceren, commandeerde hij de Atheense hoplieten en versloeg hij de numeriek veel sterkere vijand. Het jaar daarop, in 489 v.C., ondernam Miltiades een vlootoffensief tegen Paros, dat mislukte. Zwaargewond keerde hij naar Athene terug, waar hij een boete van 50 talenten kreeg om de kosten van deze onderneming te betalen. Na zijn dood betaalde zijn zoon Kimon de boete.