Dikè - In de Atheense rechtspraak de algemene benaming van een geding. Doch technisch was een dikè te onder scheiden van een graphè. Dikè was een geding waarbij de benadeelde zelf, in eigen naam, optrad. Een burgerlijk geding dus, waarin particuliere belangen op het spel stonden, met uitzondering van moord en meineed.
Men maakte een onderscheid tussen dike pros tina om een recht of een eis te bepalen, en een dikè kata tinos, om een schadevergoeding vast te stellen.
Wanneer de schadevergoeding bij de wet was vastgesteld voor bepaalde gevallen, sprak men van dikè timètè, zo niet was het een dikè atimetos. De klacht gebeurde mondeling.
