Dikaiarchos van Messene - (Dicaearchus van Messina) Peripateticus (tweede helft 4e eeuw v.C.). Hij bestreed het platonisch dualisme van de ziel, die van de stof (lichaam) zou kunnen gescheiden worden.
In zijn Tripolitikos schetste hij voor het eerst de ideale staat als mengvorm van de drie grondvormen (monarchie, aristocratie, democratie); deze opvatting zou later overgenomen worden door Panaitios en Polybios. Zijn filosofie is een praktische levensfilosofie, die oog heeft voor de politieke activiteit. Zijn Bioi (Levens) zijn biografieën van filosofen, met bijzondere interesse voor hun politiek engagement. Op aardrijkskundig gebied schreef hij een Periodos Gès (Rondgang om de Aarde), een werk dat met kaarten verlucht was. Maar zijn meesterwerk, dat evenmin als zijn andere werken bewaard bleef, was het cultuurfilosofische Bios Hellados (lett. Leven van Griekenland). Dit schetste de opgang van de mensheid in drie fasen; de eerste is de oertoestand, een cultuurloze en onschuldige fase; daarna volgt de fase van de nomaden en jagers, waarin eigendom ontstaat, en dus ook oorlog; de laatste fase is die van de akkerbouw: de mensen vestigen zich dan definitief; nu kan de cultuur gedijen. Alles bij elkaar genomen ligt de conclusie voor de hand dat Dikaiarchos een zelfstandig en origineel denker van de Peripatetische School is geweest.
