Gepubliceerd op 12-09-2017

Constans, Flavius Iulius

betekenis & definitie

Constans, Flavius Iulius - Romeins keizer (337-350 n.C.). Hij was de derde zoon van Constantinus Magnus.

Op de bijeenkomst van de zonen van Constantinus te Viminiacum kreeg hij Italië, Illyrië, Macedonië, Achaea en Africa als rijksdeel aangewezen. In een gewapend conflict met zijn broer Constantinus II werd deze laatste verslagen in 340 en vond de dood tijdens zijn vlucht. Constans annexeerde het gebied van zijn broer, behalve Thrakië, dat hij aan zijn andere broer, Constantius II, afstond. Constans was een goed krijgsman en bevocht met succes de Franken, maar werd om zijn losbandig leven algemeen veracht. Hij vond de dood in een legeropstand onder leiding van Magnentius in 350 n.C.

< >