Arrianos van Nikomedia - Belangrijk geschiedschrijver (Bithynië ca. 95-174 n.C.). Hij leefde in de 2e eeuw n.C., een tijdperk van nabootsing, waaraan ook hij niet ontsnapte. Hij wilde op het gebied van de historiografie een nieuwe Xenofoon zijn, Xenophon neos. Ook hij hield zich aanvankelijk met wijsbegeerte bezig, en sloot zich als stoïcijn bij Epiktetos aan (zie Stoa).
Na diens dood gaf Arrianos acht boeken met nota’s uit, Diatribai.
Onder keizer Traianus begon Arrianos een schitterende militaire en politieke loopbaan. Hij werd consul en keizerlijk legatus voor de provincie Kappadokië. In ander dienstverband bezocht hij Noricum en Pannonia, en de kusten van de Zwarte Zee. Arrianus schreef zelfs een werk over militaire tactiek, dat hij als Technè Taktikè in 136 n.C. publiceerde. Na de dood van keizer Hadrianus in 138 woonde hij in Athene, waar hij het burgerrecht verkreeg, archon eponymos werd in 147 en later prytaan. Hier hield Arrianus zich vooral met letterkundige arbeid bezig. Hij schreef er een Kynegetikos, dat bewaard bleef. Doch zijn naam bleef bekend om zijn hoofdwerk Alexandrou Anabasis (7 boeken). Zijn stijl boetseerde hij nu naar het voorbeeld van Herodotos en Thukydides. Al zocht hij niet de diepste oorzaken van de feiten, toch trachtte hij betrouwbare geschiedenis te geven en hij behoedde aldus de persoonlijkheid van Alexandros voor legendarische vervorming.
Een ‘atticist’ wilde Arrianos blijven, doch hij vermeed alle overdrijving. In zijn Indika, complement van zijn Anabasis, volgde hij Herodotos na, zelfs in het gebruik van het Ionisch dialect. Andere historische werken als de Bithynika (8 boeken), de Parthika (17 boeken) en een geschiedenis van de diadochen zijn verloren gegaan.
