in de Nederlanden eertijds ordonnantie waardoor regeringsvoorschriften ter kennis van het volk werden gebracht. Men onderscheidde stukken met afhangend en stukken met opgedrukt zegel.
Het opgedrukte zegel heette plakkaat en de ordonnantie, van zo'n zegel voorzien, een plakkaatbrief of verkort plakkaat. De stukken met afhangend zegel heetten charter (Lat. charta, blad perkament) of → oorkonde. Verzamelingen van plakkaten heten plakkaatboeken. Zij bevatten de wetten, verordeningen en staatsstukken, die in een bepaald gebied van kracht waren. Bekend zijn de plakkaten van Karel v en Filips II betreffende de bestrijding van de Hervorming. Te noemen zijn: G.F.Thoe Schwartzenberg en Hohenlansberg.
Groot Placaat en Charterboek van Vriesland, 5 dln. tot 1686 (1768-93). Groot Placcaetboek, 10 dln. 1097-1795 (1658-1797). Klein Plakaatboek voor Nederland, ed. de Blécourl en Japikse (1919), J.van de Water. Groot Placaetboek van Utrecht 3 dln. 953-1728 (1729), vervolgd door C.W.Moorrees en P.J.Vermeulen 2 dln. tot 1810 (1856-60); W.van Loon en H.Cannegieter. Groot Gelders Placaetboek. 3 dln. 1543-1740 (1701-40); Placcaetboek van Vlaenderen. 13 dln. (1639-1786); Ansclmo, Placcaeten van Brabant, 11 dln. (1648-1737).
