(d.i. Platvoet), Ned. geograaf en theoloog. *1552 Dranoutre (West-Vlaanderen). ✝ 15.5.1622 Amsterdam.
Predikant in Vlaanderen en Brabant, tot hij 1585 moest uitwijken naar Amsterdam, waar hij later optrad als streng calvinist, tegenstander van Arminius en voorbereider van de Dordtse synode; maakte vooral naam als vervaardiger van kaarten, globes en zeevaartkundige instrumenten; bevorderde de tochten naar Indië, zowel om de Noord (1596—97) als om de Zuid: een der oprichters der WIC. Zijn theorie over een open Poolzee bleek onjuist, zoals de expeditie van → W. Barentsz bewees. → Noordoostelijke doorvaart.Litt. J.Keuning, Petrus Plancius (1946); J.Lussenburg. Ds.P.Plancius (in: Geref. Kerkhist. tijdschr. dl. 12-13, 1975-77).
