een van de getuigeheuvels in het zuiden van West-Vlaanderen, in het dorp Kemmel, 155 m hoog. Oudheidkundige vondsten in de jaren zestig van de twintigste eeuw leidden tot systematische opgraving (sedert 1968) van een Keltische bergvesting (ca.550 - 350 v.C.). waarbij sporen werden aangetroffen van omheiningswerken zoals grachten en aarden wallen.
De aanwezigheid van luxueus aardewerk bewijst de aanwezigheid van Keltische adel in deze nederzetting. Onder de aardopwerpingen uit de Ijzertijd kwamen resten te voorschijn van een nog oudere nederzetting uit het Middenneolithicum (ca.3000 v.C.).Litt. A.van Doorselaer, Inleidende beschouwingen over de Kemmelberg na drie opgravingscampagnes (in: Archaeologia Belg. 131, 1971); A.van Doorselaer, Resultaten van zes opgravingscampagnes op de Kemmelberg (in: Archaeologia Belg. 161, 1974).
