elect-bisschop van Luik (1389-1418), ruwaard van Holland en Zeeland (1419-25), *1374 Le Quesnoy, ✝ (door vergif) 6.1.1425 ‘s Gravenhage; zoon van graaf Albrecht van Holland, Zeeland en Henegouwen. Werd 1390 onderdiaken (geen priester geworden); was meer soldaat dan geestelijke, kwam door zijn autoritair optreden in botsing met de steden van het bisdom, die hem 1406 voor afgezet verklaarden; ( → Haydroits).
Herwon zijn gezag met hulp van Willem vi van Holland en Jan zonder Vrees van Bourgondië in de → Slag bij Othée (1408). Een ware terreur gaf hem de bijnaam Jean sans pitié. Na de dood van Willem vi (1417) trad hij met toestemming van de paus uit de geestelijke stand, deed afstand van zijn bisdom en trouwde met → Elisabeth van Görlitz, hertogin van Luxemburg.Hij maakte aanspraak op Holland in 1417 ( → Jacoba van Beieren) en slaagde erin, gesteund door de Kabeljauwse partij, zijn gezag als ruwaard over het hele graafschap te doen erkennen; overleed kinderloos; zijn aanspraken gingen over op Filips de Goede van Bourgondië.
Litt. F. Schneider, Herzog Johann von Baiern (1913).
