Vlaams rooms-katholiek geestelijke, taalgeleerde en historicus. *25.1.1801 Lier, ✝ 24.3.1866 Leuven. Kanunnik; was afkerig van de antiklerikale politiek van Willem i en zag in de → Belgische Revolutie de stichting van de Belgische nationaliteit.
Directeur van het stedelijk college te Mechelen (1831-36); 1834 hoogleraar Ned. letterkunde aan de toen opgerichte katholieke universiteit, sedert 1836 ook in de vaderlandse geschiedenis. Vooraanstaande figuur uit de beginperiode van de Vlaamse Beweging. Met J.F.→ Willems stichtte hij de Maatschappij ter bevordering van de Ned. taal en letterkunde: bemiddelde in de spellingoorlog, o.m. in zijn tijdschrift De Middelaer (1840-43), en kantte zich tegen de vorming van een aparte Vlaamse taal. Zijn Vaderland- sche Historie (11 dln. 1842-66) bleef onvoltooid en is geheel verouderd. Het → Davidsfonds (gesticht 1875) is naar hem genoemd.Litt.:. L.Wils, J.David en de Vlaamse beweging van zijn tijd (1957).
