(1337—1453), een Frans-Engelse oorlog, ontstaan om dynastieke redenen onder Eduard III van Engeland en Filips vi van Valois. In feite was het een strijd om de politieke en economische suprematie in West-Europa.
Vlaanderen speelde een grote rol, naast Luik (→ Adolf van der Mark), vooral tijdens de eerste periode. toen de Eng. vloot een overwinning behaalde bij Sluis (1340) en Eduard III steunen kon op → Jacob van Artevelde. De wapenstilstand van → Espléchin (1340) maakte in feite een einde aan de eerste (Ned.) fase van de Honderdjarige Oorlog. In de laatste fase (sedert 1380) speelden de hertogen van Bourgondië een voorname rol: vooral Filips de Goede, die 1419, na de moord op zijn vader Jan zonder Vrees, overging tot de Engelse partij, tot hij zich 1435 verzoende met Karel VII van Frankrijk (Vrede van Atrecht). De Engclsen werden uit Frankrijk verdreven; zij behielden alleen Calais (tot 1553).Litt. E.Déprez, Les préliminaires de la guerre de cent ans (1902); H.S.Lucas, The Low Countries and the Hundred Years War (1929): E.Perroy, La Guerre de Cent Ans (1945): P.Contamine, Azincourt (1964); M.R.Thielemans. Bourgogne et Angleterre (1966): P.Contamine. La Guerre de Cent Ans (1966): K.Fowler, The Hundred Years War (1971); J.Barnic. War in medieval society. Social values and the Hundred Years War. 1337—99 (1974); A.Leguai. La Guerre de Cent Ans (1974).
