baron. Belg. rechtsgeleerde, *27.8.1847 Beloeil, ✝ 19.1.1933 Brussel.
Hoogleraar te Leuven (1874); 1892-1932 senator, 1907-10 minister van Kunsten en Wetenschappen. Vertegenwoordigde 1899 België op de Haagse Conferentie, die de oprichting van het Permanente Hof van Arbitrage voorbereidde. Zijn belangstelling voor koloniale vraagstukken bracht hem in de Hoge Raad van Kongo, vanaf 1889 als raadsheer en 1919 als voorzitter. Werken: Code constitutionnel (1887), Essai sur l’organisation de l’arbitrage international (1896), La neutralité de la Belgique au point de vue historique, diplomatique et juridique (1902), L’Afrique nouvelle (1903), Le droit international nouveau (2 dln.1929-30).Litt. C.de Visscher, Le baron E.Descamps (in: Annuaire de l’Acad. Royale de Belg., 1936).
