Belg. medicus, *8.6.1885 Bocholt. ✝ 26.9.1968 Astene. Promoveerde in de geneeskunde te Gent.
Actief in de → Vlaamse Beweging, m.n. voor de vernederlandsing van de Gentse universiteit. Wegens een hoogleraarschap aan de tijdens de Eerste Wereldoorlog met Duitse hulp vervlaamste Gentse universiteit en zijn lidmaatschap van de Raad van Vlaanderen verbleef hij, veroordeeld in België, na de oorlog in Nederland (1920 -35 internist te Middelburg). Stichtte, teruggekeerd naar België, 1935 te Astene (O.-Vlaanderen) een vermaard geworden dieetkliniek en publiceerde talrijke werken over dieetleer en ziekenvoeding. Om zijn activistisch verleden lokte zijn benoeming in de nieuw opgerichte Koninklijke Vlaamse Academie voor Geneeskunde, ondanks de amnestiewet van 1937, een politieke crisis uit, die tot de val van de regering-Spaak en tot vervroegde verkiezingen leidde (apr. 1939). Tijdens de Tweede Wereldoorlog hoogleraar te Gent. Aan zijn internering na de bevrijding werd onder publieke druk een einde gemaakt. Richtte 1957 het wetenschappelijk Centrum voor Dieetvoeding op.