‘Een versluierde foto.’
‘De versluierende officiële geschiedsschrijving.’ (De Groene Amsterdammer).
Van Gelderen beschouwt dit vrij jonge woord (in de meeste woordenboeken vindt men het pas vanaf de jaren ’40) als een germanisme (D. ‘verschleiern’) voor ‘met of als met een sluier bedekken’. Tot aan het begin van de jaren ’70 was Koenen het daarmee eens. Nu vermeldt hij nog maar de Duitse afkomst van het woord. Ook Van Dale aanvaardt het als correct Nederlands. Versluieren is echter nog niet zeer gebruikelijk want geen van de andere woordenboeken heeft het opgenomen.
Gepubliceerd op 11-06-2020
Versluieren
betekenis & definitie