Naast de centrale te Leeuwarden begon het PEB in Friesland in 1970 met de bouw van een grote nieuwe centrale aan het Bergumermeer, die in juli 1974 de eerste stroom voor het net leverde. Het totaal vermogen van deze centrale bedraagt 2 x 320 MW.
De 16 branders van de aardgasstookinstallatie hebben elk een capaciteit van 5700 m3 per uur. De doorstroomketel heeft een capaciteit van 1000 ton/uur, 180 atm., 540° C oververhit.
Het totale koelwaterverbruik kan maximaal 144.000 m3/uur bedragen. De centrale bouw aan de noordkant van het Bergumermeer heeft tot voor Frl. ongekend heftige protestacties geleid.
Natuurbeschermingsorganisaties (It Fryske Gea, BFVW etc.), politieke organen (PvdA-raadsfractie Tietjerksteradeel, Frysk Nasjonale Partij, provinciale VVD) en vele andere instanties en particulieren hebben zich tot het laatst toe fel tegen de centrale bouw verzet. Bij het zoeken naar een plaats waar de centrale gebouwd kon worden, was de aanwezigheid van voldoende koelwater een belangrijk criterium.
Aanvankelijk werden mogelijkheden bestudeerd om de centrale bij Grouw te bouwen. In de jaren ’60 werden echter plannen uitgewerkt voor centrale bouw aan het Bergumermeer.
Begin 1964 werden de eerste plannen door de gemeenteraad van Tietjerksteradeel bekeken en goedgekeurd.In hetzelfde jaar werd door Provinciale Staten besloten tot bouw van een centrale aan de noordkant van de Bergumermeer. Ook de verdere detaillering van de plannen van het PEB werd in fasen door Provinciale Staten goedgekeurd, ook al nam het verzet snel toe, met name in de jaren 1966-1970. Dat de onrust bij de bevolking groeide, bleek o.m. uit het succes van de „anti-centralepartijen” bij gemeenteraads- en provinciale statenverkiezingen in 1970. In 1970 probeerde de, inmiddels in meerderheid van gedachten veranderde, gemeenteraad van Tietjerksteradeel de bouw van een centrale te verhinderen door het bouwterrein een bestemming als natuurgebied te geven. In Provinciale Staten werd in hetzelfde jaar gepoogd de bouwplannen terug te nemen: met name met het oog op de thermische verontreiniging van het Bergumermeer, door verwarming van het koelwater, was de onrust gegroeid. Mede door de trouw van enkele Gedeputeerden en een aantal Statenleden aan vroegere besluiten mislukte ook deze poging. Terwijl het PEB reeds met de voorbereidingen van de bouw begon, probeerden tegenstanders, onder welke het gemeentebestuur van Tietjerksteradeel, via de rechter en via de Kroon tevergeefs de centrale bouw tegen te houden.
