lat. Salernum, stad in het Napelsche, hoofdplaats der prov.
Principato Citeriore, aan de Golf van Salerno, 12 uren gaans bezuidoosten Napels; 19,000 inw.; zeer beroemd was in de middeleeuwen de (1150 gestichte, 1847 opgehevene) Universileit van S.'De stad S. is gesticht door de Grieken, werd belangrijk onder het romeinsche rijk, kwam vervolgens aan de Gothen, daarna aan de Longobarden, en werd onder deze residentie der hertogen van Benevent. In 840 werden de hertogen weggejaagd, en S. verhief zich tot onafhankelijk prinsdom. De noorman Robert Cuiscard maakte zich van ’t prinsdom S. meester, en lijfde het in bij ’t hertogdom Apulië (1077). Later verviel S. aan de kroon van Napels,en sedert voerde telkens de oudste zoon van den regeerenden koning den titel van prins van S.; in 1309 werd die titel verwisseld legen dien van -hertog van Caiabrié". In 1463 schonk Ferdiuand 1 den titel van prins van S. aan de familie San Severino. In 1096 werd S. ingenomen en bijna geheel verw-oest door keizer Hendrik IV. Het is de geboortestad van Giovauni da Trocida.Van eene uil 1239 lat. verzen beslaande verzameling geneesk. aphorismen, getiteld Medicina Salerlina, omstr. ’t jaar 1100 opgesteld door zekeren Johannes van Milaan voor Robert, hertog van Normandië, zijn slechts 373 verzen tot ons gekomen, in ’t licht gegeven door Réné Moreau (Parijs 1625), in kluchtige verzen overgebracht door L. Martin (1653), en in fransche dichtmaat door Bruzen de la Marlinière (1743) en door dokter Levacher de la Feuverie (1782).
