I, Bruce, koning van Schotland. Zie BBUCE.
II, Sluarl, koning van Schotland, geb. 1316, voerde de teugels van het bewind gedurende de gevangenschap van zijnen oom David II (Bruce), volgde hem op den troon 1370, bevestigde zijn gezag in weerwil van de tegenkanting van William Donglas, vernieuwde het bondgenootschap met Frankrijk, voerde oorlog tegen Engeland, won 1388 den slag van Olterburn, die den vrede ten gevolge had, en stierf 1390.
III, Stuarl, zoon van Robert II, volgde hem op in 1390. Aanvankelijk had hij vele onlusten te dempen, en Hendrik IV, koning van Engeland, te bestrijden, die gewapenderhand zijne huldiging kwam eischen. Misnoegd over de uitspattingen van zijnen oudsten zoon David, sloot hij dien op; doch de jonge prins stierf in de gevangenis, als slachtoffer van de snoode berekeningen van zijnen oom, den hertog van Albany. Wanhopig over dit sterfgeval, nam R. de wijk naar het eiland Bute, en zond zijnen tweeden zoon (Jacobus I) naar Frankrijk, om hem te onttrekken aan den hertog. Doch Jacobus werd door de Engelschen gevangen genomen; op deze tijding stierf de ongelukkige vader van verdriet (1406).
