Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 29-11-2021

Plantagenet

betekenis & definitie

eene dynastie van koningen van Engeland, afkomstig uit Frankrijk, ontleende den naam P. aan Geoffroy V, graaf van Anjon, bijgenaamd Plantagenet, omdat hij doorgaans een bremtakje (branche de genét) op zijnen hoed droeg. Hij trad in den echt met keizerin Mathilda, weduwe van Hendrik V, dochter en erfgenaam van Hendrik I, koning van Engeland (1127).

Hun zoon Hendrik beklom den troon van Engeland onder den naam van Hendrik II, bij den dood van Steven van Blois (Etienne de Blois) in 1154; en hij en zijne afstammelingen bezaten dien troon gedurende 331 jaren, tot aan de troonsbeklimming van Hendrik VII, het hoofd van het geslacht Tudor. In de 14e eeuw splitste het geslacht der P. zich in twee (op elkander naijverige) liniën, nl. de liniën York en Lancaster of met de partijnamen Witte Roos en Roode Roos (zie ROZEN, oorlog der Twee). Voor de naamlijst der koningen uit het geslacht P., zie ENGELAND.

< >