voluit Marcus Juiius Philippus Arabs, romeinsch keizer, geb. te Bosra in Idumea, dat destijds tot Arabië behoorde, was de zoon van een rooverhoofdman. Boor zijnen moed en zijne bekwaamheden klom hij in de armee op tot de hoogste graden, en onderscheidde zich in de;i oorlog te land tegen de Perzen ; doch hij maakte van zijnen invloed enkel gebruik, om de troepen op te ruien; en nadat de jonge Gordianus te Zaiah in Mesopotamië vermoord was, nam P. den titel van keizer aan (244).
Hij maakte vrede met de Perzen, door hun Mesopotamië af te staan, drong eenen inval der barbaren terug naar den Donau, en kwam naar Rome, waar hij het duizendjarige feest van de stichting der stad liet vieren met de grootste plechtigheid (247). De wijze wetten, die P. uitvaardigde, gaven hoop op eene gelukkige regeering; doch verscheidene legioenen kwamen in opstand, en riepen andere keizers uit (Jotapianus, Marinus, enz.); Decius, die door P. tegen hen uitgezonden werd, nam zelf insgelijks het purper aan, en rukte tegen den keizer op: P. werd overwonnen en sneuvelde bij Verona (249).
